سنسور های مجاورتی القایی قابلیت این را دارند که اشیای اطراف را بدون تماس فیزیکی تشخیص دهند.
سنسورهای مجاورتی القایی تنها توانایی تشخیص فلزات را دارند. نحوه ی کار سنسور مجاورتی القایی به این صورت است: سیم پیچ ها(کویل ) درون سنسور مجاورتی القایی وظیفه ی تولید میدان های مغناطیسی با فرکانس بالا و ارسال آنها به طرف اجسام را دارند. یک مدار داخلی نیز با کنترل بر روی آن اثر میگذارد. پس از قرار گیری اجسام هدف درون میدان های الکتریکی، خود اجسام هدف نیز میدان های الکتریکی را بر خلاف جریان تولید شده از سمت سنسور ها منتشر میکنند. میدان های سنسور و هدف با هم بر خورد میکنند و دامنه ی سیگنال نوسان ساز کاهش می یابد و این کاهش جریان، باعث کاهش قدرت میدان الکترو مغناطیسی میشود و مدار نظاره گر و کنترل کننده ی کویل با تشخیص کاهش نوسانات، خروجی خود را سوییچ میکند و با ارسال پیام الکتریکی به خروجی، جسم هدف شناسایی میشود.
سنسور های مجاورتی القایی کاربرد بیشتری نسبت به سنسور های نوری دارند زیرا در محیط های سختی مثل محیط های نفتی یا جاهایی که پر از گرد و غبار است، سنسور های مجاورتی القایی عملکرد بسیار خوبی دارند زیرا عوامل خارجی تاثیر چندانی روی این سنسور ها ندارد.
Showing 1–12 of 71 results
